Dag 21: Van San Antonio de los Cobres naar Tolar Grande (Punatour)

Daar waar ik gisteren (opgelucht) schreef geen last te hebben van hoogteziekte, is een kleine nuance toch op zijn plaats. Het begon met hallucinatieverschijnselen toen ik op teletekst zag staan dat Ajax na al die jaren weer eens de koppositie had bemachtigd. Maar dat was nog niets in vergelijking met hoe ik naar adem happend de nacht door kwam. Zo lang je wakker bent, haal je ongemerkt net iets dieper adem om aan je zuurstof te komen. Slapend daarentegen was die routine nog niet aangeleerd, met als gevolg dat ik - direct na het in slaap vallen - naar lucht happend wakker werd. En dat de hele nacht lang. Ook Maja was niet topfit bij het wakker worden. Een coca-thee en een ochtendje kauwen op coca-blaadjes maakte het geheel weer dragelijk. Ook de hallucinaties waren ten einde toen ik nogmaals teletekstpagina 818 checkte.

Maar goed......vandaag hebben we de eerste dag doorgebracht op de Puna. Een bijzonder gebied dat na iedere bergtop qua beeld weer veranderd. Zoutvlaktes, rotsformaties, kleigebieden, droog & dood, groen & levend en bovenal heel weinig verkeer/mensen. Vandaag voerde de route grotendeels langs het oude spoor richting Chili (tren de las Nubes) en daarmee uiteindelijk langs het Andes-gebergte. Vertrokken vanuit San Antonio de los Cobres naar Tolar Grande: een klein mijn stadje. Respect voor Kokki (onze gids/chauffeur) hoe hij ons - op een leuke manier - door dit gebied heeft geloodst.

Restaurants (meervoud???) in dit gebied zien er anders uit dan we zijn gewend. Geen sfeer, bovenal mannen (mijnwerkers) die in winterjassen zitten te eten en .........geen steak op het menu.

Noot: Foto’s laten nog even op zich wachten. De beschikbaarheid/snelheid van internet in dit gebied, maakt het uploaden van een stukje tekst nog net mogelijk.........maar aan het uploaden van foto’s begin ik maar niet.