Dag 23: Antofagasta (Punatour)

Na wederom genoten te hebben van een “dry breakfast”, stond ons een dag omgeving Antofagasta te wachten. Allereerst gingen we naar de locale supermarkt om alvast de lunch aan te schaffen. Dit omdat we geen bewoond gebied gingen tegenkomen. Het bezoek van een supermarkt in Antofagasta doet je (heel even) verlangen naar Albert Heijn. Het bij elkaar sprokkelen van een lunch viel nl niet mee. Met uiteindelijk een pak crackers, twee candybars, een banaan, een boterhamzakje chips, twee pakjes gedroogd fruit en wat water, gingen we op pad.

Ook vandaag maakte we weer gebruik een tal van type wegen behalve die van asfalt en klinkers 😉. Van de bewolking van gisteren was ook geen sprake meer. Deze hadden hun sneeuw achtergelaten en hebben zich niet meer laten zien. 

Allereerst deden we de Laguna Caro aan, waarna we doorreden naar Salar del Hombre Muorte. Aan deze zoutvlakte was tevens een verlaten goudmijn (Mina Inca Huasi) gelegen. We konden het natuurlijk niet laten om op zoek te gaan naar restjes. We zijn ca 200 meter diep de mijn in gegaan en hebben - bij gebrek aan goed gereedschap - met blote handjes wat stukken van de goudader losgepeuterd........

Terug naar Antofagasta zijn we langs Quebrada Rio Miriwaci gereden. Een kloof die het aanzien zeker waard was. Vlak voordat we aankwamen in Antofagasta hadden we nog een goed beeld op twee vulkanen.

Eens zien wat de avond gaat brengen. Het restaurant van gisteren was nu niet echt een feestje te noemen.........maar echt heel veel keuze is er niet maken in Antofagasta